zondag 8 september 2013

Claddagh-ring

De Claddagh-ring is genoemd naar- en  afkomstig uit het kleine dorpje Claddagh in Ierland. Er zijn zeker al 300 jaar verschillende verhalen in omloop over het ontstaan van deze ring.

De ring is het symbool van trouw in de liefde, vriendschap en loyaliteit. Het bestaat uit drie symbolen, een hart, een kroon en twee handen die het hart omvatten. Het hart staat voor de liefde, de kroon voor loyaliteit en de handen voor vriendschap.
De ring brengt geluk maar alleen als je de ring hebt gekregen.

De eerste ring komt naar alle waarschijnlijkheid uit het plaatsje Claddagh, waar alle mannen vissers waren. De vissers hadden  dit teken op de zeilen van hun vissersboten geschilderd en later droegen ze een ring met dit symbool. Zo konden de vissers van Claddagh altijd hun plaatsgenoten herkennen. Vreemdelingen en vijanden, dus de mensen zonder de ring, werden verjaagd of erger.

Claddagh was een gesloten gemeenschap en ze werden streng geregeerd door de "King".
Deze King maakte gebruik van oude en strenge wetten, alle mannen moesten visser zijn, een ander beroep werd niet getolereerd en was ten strengste verboden. In deze harde, op zichzelf staande gemeenschap zou de Claddagh-ring zijn ontstaan.

Er is een verhaal dat de ring met z'n symbolen ontstaan zou zijn uit de Keltische mythologie. Het hart zou staan voor de "mensheid", de linkerhand staat voor Anu, de moedergodin en de rechterhand voor Dagda, de oppergod. De kroon zou staan voor de mythologische figuur Beathauile. De mensheid, het hart zou worden beschermd door de goden.

Ook mooi is het verhaal over de persoon die de eerste ring gemaakt zou hebben. Richard Joyce was een zeeman uit Claddagh, erg verliefd op een meisje uit zijn dorp en ze hadden trouwplannen. Het schip waarop hij was uitgevaren werd overvallen op de Middellandse-Zee door piraten uit Algerije. Richard werd gevangen genomen en als slaaf verkocht aan een goudsmid in Algerije. Tijdens zijn gevangenschap leerde hij het vak van goudsmid, maar bleef ondertussen denken aan zijn geliefde in Claddagh.

Willem III sluit in 1689 een akkoord  met de Moren, waarin de bepaling is opgenomen dat alle slaven moeten worden vrijgelaten. Richard was ondertussen een goed vakman geworden en onmisbaar voor de goudsmid waar hij in dienst was. Hij wilde Richard dan ook niet kwijt. Hij bood hem daarom zijn dochter aan als echtgenote en de helft van zijn bezit. Het was een mooi aanbod maar Richard koos er voor om terug te keren naar Claggagh en te trouwen met het meisje dat hij lief had. Het meisje had trouw op hem gewacht en Richard kon zijn geluk dan ook niet op en maakte voor haar een ring. Dat zou de ring zijn die wij kennen als de Claddagh-ring, een hart met een kroon omvat door twee handen.

Ook de christelijke kerk kent de ring en heeft er een symbolische betekenis aan gegeven. De handen zouden staan voor Jezus en de Heilige Geest, en het hart met de kroon zou staan voor God.

De ring met zijn symbolen is een bijzondere ring en moet ook op een speciale manier worden gedragen.
De ring draag je aan de rechter ringvinger,als je geen relatie hebt met de punt van het hart naar de nagel. Als je verliefd bent draag je ring ook aan de rechter ringvinger maar dan met de punt van het hart naar de pols.
De ring wordt aan de linker ringvinger gedragen met de punt naar de nagel als je verloofd bent en ben je getrouwd dan draag je de ring ook aan de linker ringvinger maar dn met de punt van het hart naar de pols.

Er zijn nog meer verhalen in de omloop over het ontstaan van de Claddagh-ring, de één nog mooier dan de ander.

2 opmerkingen:

  1. Wauw, mooi om zo een aantal meer verhalen te lezen over deze ring, ik heb er zelf nammelijk ook een ^^

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Marit, Bedankt voor je reactie. Het blijft altijd leuk en interessant om over verschillende zaken te lezen en te schrijven. Je zult je ring denk ik met veel plezier dragen.Groetjes. Anne

    BeantwoordenVerwijderen